با ما همراه وید تا بیشتر با موضوع نمونه لایحه به شورای حل اختلاف آشنا شوید.

در حقیقت افرادی که برای دریافت حق  و حقوق خود به دادگاه یا مراجع قضایی مراجعه می کنند، این مورد را باید بدانند که برای پیگیری و پیشرفت کارهای خود نیاز به دانش کافی و مهارت بالا برای بهبود کار خود دارند.

لذا انجام کارهایی از قبیل درخواست تنظیم دادخواست، اظهارنامه و ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف می تواند برای پیشرفت روند کاری آنان موثر باشد. در این راستا سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای دریافت مشاوره حقوقی می تواند به افراد در این زمینه کمک کند.

فهرست مطالب بررسی شده در این نوشتار:

نکات موثر در رابطه با نمونه لایحه به شورای حل اختلاف چیست؟

راهنمای حل اختلاف و بررسی نمونه لایحه به شورای حل اختلاف چگونه است؟

اصول راهنمای ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف چگونه است؟

دلایل اهمیت نمونه لایحه به شورای حل اختلاف چیست؟

نقش وکلا در ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف چیست؟

سایر موارد قابل بررسی در ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف چیست؟

نتیجه گیری

نکات موثر در رابطه با نمونه لایحه به شورای حل اختلاف

روش های مختلفی برای حل یک مشکل بدون مراجعه به دادگاه با ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف وجود دارد. مزایای اصلی ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف عبارتند از:

معمولاً ارزان تر، انعطاف پذیرتر و سریعتر بوده و استرس زایی آن به طور معمول کمتر از مراجعه به دادگاه است.

ممکن است غرامت دریافت کنید.

محرمانه است.

در اکثر آن ها براساس مدارک کاغذی که شما و طرف مقابل ارسال می کنید، تصمیم گیری می شود. شما همیشه نباید در جلسه دادرسی شرکت کنید.

قبل از مراجعه به دادگاه می توانید از آن برای کاهش مشکل خود استفاده کنید.

برخی از آن ها از نظر قانونی الزام آور هستند. این بدان معناست که اگر تصمیم را قبول کنید اما بعداً تصمیم خود را تغییر دهید، نمی توانید پرونده خود را به دادگاه بکشید.

در مورد گزینه های جایگزین مراجعه به دادگاه می توانید اطلاعات بیشتری را در سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای دریافت مشاوره حقوقی مطالعه کنید.

انواع اصلی نمونه لایحه به شورای حل اختلاف عبارتند از:

سازش

پادرمیانی

داوری

دانشکده وکلا خدمات حل اختلاف را انجام می دهند. این یک سرویس تخصصی است که طیف گسترده ای از انواع فرایندهای حل و فصل، داوری، میانجیگری و قضاوت را ارائه می دهد. اعضای ارائه دهنده خدمات همچنین می توانند افراد متخصص را برای مشاوره ارائه دهند.

قبل از انتخاب نمونه لایحه به شورای حل اختلاف، باید سوالات زیر را از خود بپرسید:

• چه چیزی می خواهید؟
• چقدر زمان دارید؟
• آیا می خواهید از ملاقات حضوری با طرف مقابل خودداری کنید؟
• هزینه شروع فرآیند چقدر است؟
• آیا در صورت ضرر و زیان باید هزینه های طرف مقابل را پرداخت کنید؟ در بیشتر موارد، هر یک از طرفین هزینه های خود را پرداخت می کنند. اگر چه در داوری، داور می تواند هزینه های تقسیمی را تقبل کند، اگر شما و طرف مقابل با این امر موافقت کنید.
• آیا گزینه مراجعه به دادگاه را می خواهید؟
• آیا محدودیت زمانی وجود دارد که شما باید در آن عمل کنید.
• در موارد مصرف کننده، باید این نکته را نیز در نظر بگیرید که آیا بازرگان هنوز معامله می کند یا خیر.

سازش

در نمونه لایحه به شورای حل اختلاف، استفاده از سازش معمولاً رایگان است و غالباً ابتدا ارائه می شود. زیرا رسمیت آن کمتر از داوری است. آشتی شامل یک آشتی دهنده است که بر آن چه شما و طرف مقابل می خواهید، متمرکز شده و سعی می کند تا راهی برای حل مسئله پیدا کند که هر دو از آن راضی باشید. هدف؛ دستیابی به یک راه حل توافق شده مناسب هر دوی شماست.

گاهی اوقات در موارد مصرف کننده، ممکن است قراردادی که با یک تاجر بسته اید، از شما بخواهد تا قبل از استفاده از داوری مستقل، از خدمات سازش خود استفاده کنید. شما باید بررسی کنید که آیا آن ها هزینه این سرویس را دریافت می کنند و استفاده از آن چه مدت طول می کشد.

برخی از افسران نیز خدمات سازش ارائه می دهند

برخی از افسران نیز خدمات سازش ارائه می دهند. آن ها می توانند به شما بگویند که آیا دفتر محلی، شما را برای کمک ارجاع می دهد یا خیر.

اگر مطمئن نیستید که باید از خدمات مصالحه ای که به شما پیشنهاد شده استفاده کنید، می توانید از یک مشاور باتجربه مشاوره بگیرید، یا به سایت تهران لو مراجعه نموده و از آن جایی که آن ها بهترین سایت برای دریافت مشاوره حقوقی هستند، کمک بخواهید.

اگر با نتیجه سازش موافق نیستید، ممکن است داوری مستقلی به شما پیشنهاد شود، یا می توانید پرونده خود را به دادگاه بکشید.

اگر توافق نامه ای کتبی انجام دهید، می توانید از طریق سازش به طور قانونی الزام آور باشید.

پادرمیانی

با میانجی گری، یک میانجی به دو طرف اختلاف کمک می کند تا روی موضوع تمرکز کنند و بهترین راه حل را در نظر بگیرند. نیازهای هر دو طرف در نظر گرفته شده است و شما سعی خواهید کرد که برای یافتن بهترین راه حل مشکل، نقاط مشترک را پیدا کنید. واسطه برای تصمیم گیری در آنجا نیست.

اما به هر دو طرف کمک خواهد کرد تا در مورد یک راه حل توافق کنند. سازندگان و واسطه ها ممکن است در سازمانی که شما از آن شکایت دارید، استخدام شوند. اما آن ها باید بی طرفانه آموزش ببینند و به هر دو طرف کمک کنند تا به توافق برسند. اگر توافق نامه ای را امضا کنید، می توانید یک توافق نامه واسطه ای را از نظر قانونی لازم الاجرا کنید.

داوری

داوری برای تصمیم گیری مستقل در مورد شکایت شما از داوری مستقل، معمولاً از طرف موسسه داوری استفاده می کند. این بر اساس مدارکی است که شما و طرف مقابل ارسال می کنید. تصمیمی که داور می گیرد، از نظر قانونی لازم الاجرا است و در صورت عدم توافق با نتیجه، بعداً نمی توانید به دادگاه بروید.

در بسیاری از داوری ها، دادرسی وجود ندارد. تصمیمی که داور اتخاذ می کند، از روی اوراق ارسالی و مدارکی که توسط شما و طرف مقابل ارائه شده است، بررسی خواهد شد.

شواهد ممکن است فقط به صورت کتبی ارائه شده باشد، یا از شما و طرف دیگر خواسته شده است که داستان موقعیت خود را در مورد اختلاف بگویید که می توانید آن را به عنوان نمونه لایحه به شورای حل اختلاف ارائه دهید. استفاده از برخی از طرح های داوری رایگان است.

اگر داوری مستقلی را انتخاب کنید، باید هزینه ای را پرداخت کنید. اگر برنده شوید، ممکن است بتوانید هزینه داوری را از داور پس بگیرید. درباره چگونگی تصمیم گیری داور می توانید به سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای دریافت مشاوره های حقوقی، مراجعه کنید.

دادستان

دادستان بسیاری از خدمات را شامل می شود، از جمله بررسی شرکت های مالی مانند بانک ها، انجمن های ساختمانی و شرکت های بیمه و همچنین شرکت های انرژی و تلفن و اینترنت. تنها در صورتی می توانید از نمونه لایحه به شورای حل اختلاف استفاده کنید که ابتدا از خدمات شکایات داخلی سازمان استفاده کرده باشید.

اگر بیش از 8 هفته از شکایت خود می گذرد و شما نتوانستید در مورد این که چه کاری انجام دهید به توافق برسید، می توانید شکایت خود را به نزد دادگاه ببرید.

شما باید شواهد کاغذی را به دادگستر ارائه دهید. وی پس از مشاهده و بررسی شواهد، یک پیشنهاد یا حکم را ارائه می دهد. بسته به این که وکیل انتخاب می کنید یا خیر، تصمیمی که گرفته می شود، از نظر قانونی لازم الاجرا است. دادستان ها نحوه تصمیم گیری را بررسی می کنند. تحقیق برای آن ها مهمتر از خود تصمیم است. آن ها همچنین ارزیابی می کنند که آیا بی عدالتی صورت گرفته است یا خیر.

به عنوان مثال؛ دادگستری که به شکایات در مورد انرژی، ارتباطات و املاک رسیدگی می کند، می تواند به بازرگان توصیه کند که چه کاری انجام دهد. اما دادستان مالی می تواند به یک شرکت دستور دهد که چه کاری را انجام دهند.

این به این دلیل است که قدرت قانونی بیشتری دارد. در صورت ناراضی بودن از تصمیم، هنوز می توانید به دادگاه مراجعه کنید، اما دادگاه هنگام تصمیم گیری، تصمیم دادستان را در نظر می گیرد.

طرح های نمونه لایحه به شورای حل اختلاف شامل موارد زیر است:

بنگاه های املاک

خدمات خرده فروشی

خدمات مالی

حقوق بازنشستگی

خدمات تلفنی

بسیاری از معامله گران طرح های حل اختلاف شناخته شده خود را دارند. برخی از این طرح ها شامل موارد زیر است:

اپراتورهای تور

سازندگان

ارائه دهندگان تلفن و اینترنت

تأمین کنندگان مبلمان، بهسازی منازل و کفپوش

اگر شکایت شما با تاجری است که به هر یک از این انجمن های صنفی تعلق دارد، باید مستقیماً با آن ها تماس بگیرید تا درباره طرح هایی که ارائه می دهند، بیشتر بدانید.

اگر شکایت شما در مورد کالاها یا خدمات دیگر است، توصیه های مشاوران را برای این که چه مشکلی در خرید رخ داده است را بخوانید تا ببینید که آیا یک اتحادیه تجاری وجود دارد یا خیر. اگر به کمک بیشتری نیاز دارید، بهتر است به سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت دریافت مشاوره حقوقی بروید و از خدمات آن ها استفاده کنید.

راهنمای حل اختلاف و بررسی نمونه لایحه به شورای حل اختلاف

راهنمای حل اختلاف شما شامل اطلاعات اساسی در مورد فرایندهای متداول از قبیل نمونه لایحه به شورای حل اختلاف و همچنین برخی نکات برای استفاده از آن و به طور کلی حل اختلافات است.

این منبعی است که به افراد معمولی کمک می کند تا کمی بیشتر در مورد این مسئله آگاهی کسب کنند. همچنین برای پزشکان مفید است. افرادی که می توانند از آن برای آگاهی دادن به مشتریان خود در مورد فرآیندهای مختلف استفاده کنند.

در این فرایند، شخص ثالث به افراد کمک می کند تا اختلافات خود را حل کنند. فرآیندهای ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف شامل تصمیمات قضایی مانند تصمیماتی است که دادگاه می گیرد.

مدیریت اختلاف جایی است که اختلافات زودهنگام، به طور موثر شناسایی و مدیریت می شود.

برخی از استراتژی های اصلی برای مدیریت اختلافات عبارتند از:

پاسخ سریع و حساس به اختلافات

ارزیابی اختلافات برای تعیین پاسخ های مناسب

حل اختلافات به موقع

سه نوع فرآیند اصلی در ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف وجود دارد:

تسهیل کننده

مشورتی

تعیین کننده

تسهیل کننده

این روند جایی است که یک فرد آگاه و مشاور حل اختلاف، به طرفین اختلاف کمک می کند تا موضوعات مورد اختلاف را شناسایی کنند. گزینه هایی را در نظر بگیرند، گزینه های دیگری را ارزیابی کنند و سعی کنند در مورد برخی از موضوعات یا کل اختلافات به توافق برسند. نمونه هایی از فرایندهای تسهیل کننده شامل میانجیگری، سازش، تسهیل و مذاکره تسهیل شده است.

مشورتی

این فرایند جایی است که یک وکیل یا مشاور حل اختلاف، اختلاف را مورد بررسی و ارزیابی قرار می دهد و در مورد حقایق اختلاف، قانون و در برخی موارد نتایج احتمالی یا مطلوب و چگونگی دستیابی به آن ها مشاوره ارائه می دهد. نمونه هایی از فرایندهای مشاوره ای عبارتند از: ارزیابی موردی، سازش (در صورت ارائه یا استفاده از مشاوره) و ارزیابی خنثی (اولیه)

تعیین کننده

این روند جایی است که یک وکیل یا مشاور حل اختلاف، اختلاف را ارزیابی می کند (که ممکن است شامل شنیدن شواهد رسمی از طرفین باشد) و تصمیم گیری می کند. نمونه هایی از فرایندهای تعیین کننده عبارتند از: داوری، تعیین خبره و قضاوت خصوصی.

دستورالعمل های خدمات حقوقی برای ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف

خدمات حقوقی، مجموعه ای از اتصال قوانین از سوی دادستان عمومی در مورد کار قانونی مشترک المنافع است. این دستورالعمل ها به شورای حل اختلاف مربوط می شوند، زیرا از آژانس ها می خواهند به عنوان “اصحاب دعوی” از موارد زیر پیروی کنند:

قبل از شروع مراحل قانونی، با در نظر گرفتن روش های دیگر حل اختلاف مانند فرایندهای جایگزین حل اختلاف و یا میانجیگری یا ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف، کار خود را بررسی کنید.

مراحل قانونی را شروع نکنید، مگر این که راضی باشید که این امر مناسب ترین روش حل اختلاف است.

اطلاعات بیشتر در مورد دستورالعمل های خدمات حقوقی را می توانید با مراجعه به سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای دریافت خدمات حقوقی بررسی کنید.

بررسی لایحه حل اختلاف

هدف از نمونه لایحه به شورای حل اختلاف فراهم آوردن حل و فصل اختلافات مدنی خاص، به ویژه اختلافات مربوط به دولت ملی،  دولت های شهرستان ها یا ارگان های ایالتی از طریق سازش، میانجیگری و سازوکار سنتی حل اختلاف و تعیین اصول راهنمای قابل اجرا در چنین فرآیندهایی است.

توجه به این نکته مهم است که این لایحه قصد تنظیم آن را دارد. سازش، میانجیگری، حل اختلاف سنتی یا هر مکانیزم دیگری برای حل اختلاف به جز داوری باید طبق اصول گفته شده انجام گیرد. علاوه بر این، این لایحه تعاریف قانونی جدیدی از سازش، میانجیگری، حل اختلاف سنتی و اصلاحیه ارائه می دهد.

لایحه مدیاسیون 2020 دستورالعمل های خاصی را در مورد روند آموزش ارائه کرده است. با این حال، در حالی که لایحه مدیاسیون 2020 به طور کلی در مورد میانجیگری اعمال می شود، لایحه حل اختلاف 2019 ماهیت خاصی دارد. زیرا فقط در برخی از اختلافات مدنی اعمال می شود، از جمله اختلافات در مورد دولت ملی، دولت شهرستان یا ارگان های دولتی.

کاربرد قانون در نمونه لایحه به شورای حل اختلاف

هدف اصلی نمونه لایحه به شورای حل اختلاف، تضمین دسترسی به عدالت است که در ماده 48 با اجرای ماده 159 (2) (ج) قانون اساسی و در نتیجه ایجاد ساز و کارهای موثر برای حل اختلاف دوستانه، در قانون اساسی مندرج شده است.

این لایحه با افزایش مشارکت جامعه و افراد در حل اختلاف و همچنین تقویت صلح و انسجام، دسترسی به عدالت را تسهیل می کند.

در صورت تصویب، این لایحه در مورد برخی اختلافات مدنی اعمال می شود. از جمله اختلافاتی که در آن دولت ملی، دولت شهرستان یا ارگان های دولتی طرف هستند. این لایحه در مواردی که:

اختلافات تحت قانون داوری، قابل داوری است.

اختلافات قابل حل، توسط دادگاهی است که طبق قانون کتبی تأسیس شده و صلاحیت انحصاری آن را دارد.

اختلافات انتخاباتی و اختلافات مربوط به تفسیر قانون اساسی

ادعاهای مربوط به نقض منشور حقوق

اختلافات مربوط به منافع عمومی شامل مسائل ایمنی محیطی یا شغلی

اصول راهنمای ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف

این لایحه راهنمای ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف را شامل می شود. این امر همانند اساسنامه های حاکم بر قانون داوری، قانون آیین دادرسی مدنی، مرکز داوری بین المللی و لایحه میانجیگری است. علاوه بر این، طرفین حق دریافت اطلاعات، از جمله حق مطلع شدن از روند را دارند. طرفین همچنین باید در استفاده از بیش از یک مکانیزم در تلاش برای حل اختلاف آزاد باشند.

اعتباربخشی و ثبت مصالحه کنندگان و واسطه ها

هر شخصی که بخواهد به عنوان یک واسطه یا مصالحه عمل کند و شرایط مندرج در فصل 6 قانون اساسی و همچنین شرایط تحصیلات و حرفه ای را برآورده کند، لازم است که به کمیته جایگزین حل اختلاف مراجعه کند.

برای اعتبارسنجی و ثبت درخواست ها باید ظرف 30 روز از تاریخ درخواست در نظر گرفته شود و ظرف 7 روز تصمیم خود را بگیرند. در صورت رد درخواست، کمیته موظف است تا دلایل خود را برای رد، ارائه دهد.

اگر واسطه یا مصالحه کننده نتواند شرایط و ضوابط مربوط به ثبت نام را رعایت کند، ورشکسته شود یا به دلیل نقض قانون رفتار شناخته شود، می توان ثبت را لغو یا متوقف کرد. یک واسطه یا مصالحه کننده متضرر پس از ابطال یا تعلیق می تواند تقاضای تجدید نظر در کمیته را داشته و در صورت عدم رضایت، باید به دیوان عالی کشور مراجعه کند. همچنین، کمیته ملزم به انتشار یک آیین نامه رفتار است. این مقررات مشابه مقررات مندرج در لایحه میانجیگری است.

روش های میانجیگری یا سازش

مطابق اصول ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف، اختلاف ممکن است در موارد خاص توسط دادگاه به میانجیگری یا سازش ارجاع شود. مانند موضوعی است که حل و فصل را از طریق شورای حل اختلاف جایگزین ارائه می دهد. طبق قانون باید اختلاف از طریق شورای حل اختلاف جایگزین شود.

دادگاه از این نظر برگزار می شود که حل اختلاف را تسهیل می کند و یک طرف اختلاف نیز موافقت کرده است تا با استفاده از این روش های حل اختلاف، موضوع را پیگیری کند. طرفین نیز می توانند داوطلبانه خود را تسلیم این روش های حل اختلاف کنند. با این حال، دادگاه نمی تواند موارد خاصی را ارجاع دهد.

در مواردی که بین طرفین دعوایی وجود نداشته باشد که نیاز به حل و فصل از طریق سازش یا میانجیگری داشته باشند، بند مقرر در مورد حل اختلاف فاقد اعتبار است یا عملیاتی نیست.

طرفین میانجیگری و یا سازش، موظفند با یکدیگر و یا با واسطه یا سازشگر همکاری کنند

طرفین میانجیگری و یا سازش، موظفند با یکدیگر و یا با واسطه یا سازشگر همکاری کنند، یا با حسن نیت شرکت کنند و از رازداری برخوردار شوند تا اختلافات از این طریق جلوگیری شود.

این فرایند، محرمانه تلقی می شود و احزاب خارجی ممکن است در آن شرکت نکنند مگر با رضایت صریح طرفین. انجام فرآیند ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف با صلاحدید طرفین از جمله تعیین تاریخ، زمان و مکان آن، امکانپذیر است.

لطفا توجه داشته باشید که واسطه یا مصالحه کننده نمی تواند در همان موضوع به عنوان داور عمل کند، مگر با رضایت طرفین. روند میانجیگری یا سازش مانند روشی است که در لایحه مدیاسیون ذکر شده است.

هر گاه طرفین به توافق برسند، سازش دهنده یا واسطه گر باید ظرف سه روز پس از توافق نامه، توافق نامه ای را تنظیم و مطالب را برای طرفین توضیح دهد و وقتی با شرایط موافقت کردند، آن را اجرا می کنند. پس از اجرای توافق نامه، تسویه برای طرفین لازم الاجرا است.

حل اختلاف سنتی

ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف ایجاب می کند که یک حل کننده اختلاف سنتی، باید صالح و آشنا به قانون عرف باشد که در حل اختلاف اعمال می شود.

در انجام وظایف خود، آن ها بی طرف بوده و از قوانین عدالت استفاده می کنند. كمیته می تواند لیستی از حل كننده های اختلاف سنتی را تهیه و حفظ كند. دادرسی ممکن است توسط دادگاه انجام شود و یک طرف مجبور به تسلیم در روند حل اختلاف سنتی نمی شود.

در صورت مغایرت قانون اساسی، قانون مدون، یا سیاست های عمومی، TDR را می توان باطل دانست. این لایحه پیش بینی کرده است که در پایان یک روند موفقیت آمیز در حل و فصل یک توافق نامه، تسویه حساب لازم را برای اجرا توسط طرفین آماده می کند. این توافق نامه به دادگاه و طرفین ارائه خواهد شد.

در صورت خاتمه روند کار، حل کننده ظرف 7 روز گزارش را تهیه و آن را در اختیار دادگاه و طرفین قرار می دهد. طبق لایحه، توافق نامه تسویه حساب لازم نیست، مگر در مواردی که توسط دادگاه یا به درخواست طرفین ارجاع شده است.

مراحل دادرسی و فرایندهای ADR

مشابه لایحه میانجیگری، مدافعان موظف خواهند شد که به طرفین مشاوره دهند تا برای حل اختلاف، نمونه لایحه به شورای حل اختلاف را در نظر بگیرند.

در زمان تشکیل پرونده، گواهی مربوط به آن را تهیه کنید. دادگاه ممکن است این واقعیت را در نظر بگیرد که یک طرف هنگام سفارش در مورد هزینه ها، مدیریت پرونده یا دستوراتی که دادگاه تعیین می کند را در نظر گرفته یا در آن شرکت کرده است.

به همین ترتیب، این باعث کاهش بار پرونده در دادگاه ها و تقویت بیشتر روند کار به عنوان وسیله ای برای حل اختلاف خواهد شد. این ارجاع به عنوان توقف دادرسی عمل می کند (یعنی تعلیق دادرسی دادگاه به طور موقت تا زمان نتیجه گیری از میانجیگری).

این لایحه همچنین به طرفین این اختیار را می دهد تا برای اقدامات موقت حفاظت (مثلاً احكام قضایی) یا صلاحیت قضایی، انتصاب، ارجاع اختلاف یا توافق نامه به دادگاه عالی مراجعه كنند.

توافق نامه حل و فصل در حل اختلاف سنتی، بین طرفین لازم الاجرا است. همچنین توافقنامه حل و فصل ممکن است به منظور ضبط و اجرا، در دادگاه صلاحیت دار یا دادگاهی که اختلاف را به حل اختلاف سنتی ارجاع کرده باشد، ثبت شود.

در این راستا افراد به منظور کسب آگاهی بیشتر در این زمینه، می توانند به سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای دریافت مشاوره های حقوقی خود مراجعه کنند.

به رسمیت شناختن و اجرای توافق نامه تسویه حساب

ارائه لایحه های مختلف در این حوزه، وکلا را موظف می کند تا قبل از شروع دادرسی قضایی، به مشتریان خود توصیه کنند که حل اختلاف را از طریق نمونه لایحه به شورای حل اختلاف در نظر بگیرند. به علاوه، یک طرف باید گواهی حل اختلاف را به دادگاه ارائه کند تا تأیید کند که حل اختلاف قبل از تشکیل پرونده قضایی در نظر گرفته شده است.

این همان چیزی است که لایحه میانجیگری ارائه کرده است. طبق این لایحه، توافق نامه تسویه حساب لازم الاجرا شناخته می شود و در صورت درخواست توسط یک طرف از طریق نوشتن، در مواردی که یک طرف می تواند عدم توانایی (طرف مقابل) را ثابت کند، عدم اعتبار توافق نامه تسویه به دلیل کلاهبرداری یا رشوه، قابل اجرا یا اعتراض است. ممکن است طرفین موافقت کنند که اجرای روند ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف را به حالت تعلیق درآورند.

کمیته حل اختلاف

این لایحه، با اصلاح بخش 59 قانون آیین دادرسی مدنی، شماره 21، کمیته حل اختلاف را ایجاد می کند که کمیته اعتباربخشی میانجیگری ایجاد شده در بخش 59 قانون آیین دادرسی مدنی را منحل می کند. این کمیته برای توسعه و ارتقا از طریق اعتباربخشی، ظرفیت سازی، توسعه سیاست، آگاهی از تحقیق یا آموزش و توسعه حرفه ای است.

دلایل اهمیت ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف

نمونه لایحه به شورای حل اختلاف به تمام فرایندهایی گفته می شود که برای رسیدگی به اختلافات استفاده می شوند. این شامل کلیه روش ها و رویکردهای حل اختلاف از حل زودهنگام تا مراحل رسمی دادگاه یا برگزاری دادگاه است. اختلافات می تواند شامل موارد زیر باشد:

افراد (به عنوان مثال، همسایگان در مورد یک راه مشترک اختلاف دارند).

شرکت ها (به عنوان مثال، کارمندی که با یک کارفرما اختلاف دارد).

بعضی اوقات خود دولت (مثلاً شرکتی که تصمیم آژانس دولتی را به چالش می کشد).

در همه این شرایط، طرفین درگیر به طور کلی طیف وسیعی از گزینه ها را برای مدیریت یا حل اختلاف دارند. آن ها ممکن است سعی کنند:

خودشان آن را حل کنند.

توافق کنند که از یک شخص ثالث برای کمک به آن ها استفاده کنند. (به عنوان مثال، قرارداد خصوصی با یک واسطه)

از فرایندی که توسط دولت ارائه شده است، استفاده کنند. (به عنوان مثال، یک سرویس دولت میانجیگری، دادگاه یا دادگستری)

از فرایندی که توسط بخش خصوصی (به عنوان مثال یک نهاد صنعت) ارائه شده، استفاده کنند.

در برخی شرایط، در صورت عدم موفقیت رویکردهای دیگر، سیستم دادگاه رسمی، ممکن است یک کانال مناسب باشد.

چرا حل اختلاف مهم است؟

اختلافات در اکثر موارد مخرب و وقت گیر هستند. آن ها بر افراد، جوامع، سازمان ها، دولت و اقتصاد تأثیر می گذارند. جلوگیری از اختلافات و حل و فصل اختلافات زودتر و موثرتر، به نفع افراد و اقتصاد است. در این راستا سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای دریافت مشاوره های حقوقی آماده خدمت رسانی به مشتریان حقوقی خود است.

هزینه اختلافات

درگیری های حل نشده و حل اختلافات غیر استاندارد، از نظر اجتماعی و مالی هزینه بر است. هزینه مستقیم اختلافات شغلی به تنهایی 440 میلیون دلار در سال برآورد شده است.

هزینه های کامل انواع اختلافات برای دولت  احزاب و جامعه قابل توجه است و مانع قابل توجهی برای رونق اقتصادی است. راه حل بررسی شده برای اختلافات و ماهیت نتایج آن نیز می تواند بر اعتماد عمومی به خدمات دولتی و برداشت از کیفیت و انصاف آن ها تأثیر بگذارد.

کارکردهای دولت

دولت تعدادی از وظایف را در حل و فصل اختلافات انجام می دهد:

روش هایی را برای افراد فراهم می کند تا مسائل خود را مطرح کنند.

قوانین را تنظیم می کند.

اطلاعات مربوط به رویکردها و نتایج حل اختلاف را جمع آوری می کند.

خدمات شکایت و حل اختلاف از قبیل، نمونه لایحه به شورای حل اختلاف را ارائه می دهد. بسیاری از این خدمات به صورت خصوصی در صنایع، بخش ها و جوامع ارائه می شود.

فرایندهای حل اختلاف

روش های مختلفی در برخورد با اختلافات در دهه های اخیر در پاسخ به طیف وسیعی از تغییرات اجتماعی و سایر تغییرات، صورت گرفته است. در جست و جوی گزینه های مقرون به صرفه تر و سریعتر برای حل و فصل سنتی مبتنی بر دادگاه، به ویژه برای اختلافات مدنی بوده است. این رویکردهای جایگزین به نیاز موارد زیر پاسخ داده اند:

انعطاف پذیری بیشتر و رسمیت کمتر

حریم خصوصی و محرمانه بودن

راه حل های تخصصی و ابتکاری تر

مشارکت و توانمند سازی بیشتر شرکت کنندگان

وضوح اولیه

در حقیقت نمونه لایحه به شورای حل اختلاف اغلب با هزینه کمتر می توانند به نتایج سریعتر دست یابند. احزاب نیز به احتمال زیاد از نتیجه راضی هستند و نرخ انطباق نیز بیشتر است، بنابراین باید اجرای کمتر اعمال شود.

نقش شخص ثالث بی طرف

تمایز عمده بین این فرایندها نقشی است که شخص ثالث بی طرف بازی می کند. یک نتیجه ممکن است بین طرفین توافق شود (یک روند توافقی)، یا با یک شخص ثالث خنثی روند را تسهیل می کند یا مشاوره یا توصیه های تخصصی را به روش ارزیابی ارائه می دهد. متناوباً، ممکن است احزاب تصمیم بگیرند که کارهای آنان، توسط شخص ثالث تصویب شود که از نظر قانونی قابل اجرا باشد (فرآیندی تعیین کننده).

خدمات حل اختلاف نقش بسیار مهمی در محیط گسترده تر حل اختلاف دارند. یکی از اهداف اصل، دستیابی به هماهنگی بهتر و سازگاری بیشتر در رویکردهای حل اختلاف است.

حل اختلاف در بسیاری از جنبه های زندگی با حداقل 55 طرح یا روش حل اختلاف مختلف که شناسایی شده اند، مورد استفاده قرار می گیرد.  همچنین بیش از 50 آژانس پاسخگویی عمومی وجود دارد که به طور جزئی یا کامل بر شکایت از دولت متمرکز هستند.

معرفی مجدد لایحه

نمونه لایحه به شورای حل اختلاف برای اولین بار در مجلس چهل و دوم مطرح شد و در ژوئیه 2010 با اصرار در مجلس موافقت شد. این قانون در هفته اول مجلس چهل و سوم با هیچ اصلاحیه قابل توجه دیگری ارائه شد.

هدف

هدف از این لایحه اطمینان از این است که طرفین دادرسی مدنی در دادگاه فدرال و دادسرای دادگستری فدرال، اقدامات واقعی را برای حل اختلافات خود قبل از شروع دادرسی انجام می دهند.

در نتیجه حل زودهنگام مسائل، اختلافات مدنی و در نتیجه دسترسی به عدالت بهبود می یابد. سایر تغییرات در ساختار هزینه ها و رویه های مدنی، برای ایجاد انگیزه برای استفاده بیشتر از نمونه لایحه به شورای حل اختلاف و از بین بردن موانع عملی و فرهنگی در استفاده از آن، چه قبل از شروع دعوا و چه در تمام مراحل دادرسی، ضروری است.

پتانسیل استفاده بیشتر از فرایندها و تکنیک های ارائه شده توسط دادگاه ها برای افزایش روند دادگاه ها می باشد. در این راستا سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای دریافت مشاوره های حقوقی آماده خدمت رسانی به مشتریان حقوقی خود است.

دسترسی به عدالت

موضوعات مربوط به بازده هزینه و دسترسی به سیستم دادگاه فدرال مدت هاست که در دستور کار دولت های مختلف فدرال قرار گرفته است. در واقع، این لایحه بخشی از اصلاحات نسبتاً اخیر مربوط به دسترسی به عدالت در سیستم دادگاه فدرال است، مانند قانون اصلاح دسترسی به عدالت (اصلاحات دادرسی مدنی).

دسترسی به کمیته مشورتی عدالت

در سال 1993، دادستان کل و وزیر دادگستری، کمیته مشورتی را مأمور ارائه مشاوره درباره طیف وسیعی از اقدامات مشترک المنافع برای بهبود دسترسی به عدالت کردند.

کمیته مشورتی دید گسترده ای در مورد دسترسی به عدالت داشت و طیف وسیعی از موضوعات مبتنی بر دادگاه و غیر دادگاه، از جمله تنظیم بازار خدمات حقوقی، کمک حقوقی، ADR، هزینه های دادرسی، مدیریت پرونده، قانونگذاری و ارائه اطلاعات را بررسی کرد. علاوه بر این، کمیته مشورتی در برخی زمینه ها توصیه های گسترده ای ارائه داد. به عنوان مثال، توصیه های خاص ADR شامل موارد زیر بود:

طیف وسیعی از گزینه های ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف باید در اختیار دادگاه ها باشد و برنامه ها و موضوعات ADR باید موضوع مطالعه بیشتر باشد.

استراتژی سیستم عدالت مدنی دولت فدرال

مقاله استراتژی سیستم عدالت مدنی فدرال که در دسامبر 2003 (مقاله استراتژی دولت) منتشر شد، دولت وقت توافق كرد كه:

ADR به طور فزاینده ای به عنوان روش اصلی حل اختلاف پذیرفته می شود. در صورت استفاده مناسب، نمونه لایحه به شورای حل اختلاف می تواند منجر به حل و فصل اختلافات سریعتر، استرس زا و انعطاف پذیرتر شود و به طرفین امکان کنترل بیشتر روند را می دهد.

گسترش دامنه اقدامات این امر برای حل اختلافات مدنی تشویق می شود. با این حال، این سیستم، در همه شرایط مناسب نخواهد بود و نباید به عنوان یک درمان جهانی در نظر گرفته شود.

یکی از توصیه هایی که دولت ارائه داد این بود که دادگاه های فدرال بررسی کنند که اجرای مراحل قبل از اقدام برای تشویق طرفین به رفتار خود به روشی که تسویه حساب قبل از تشکیل دادرسی را انجام دهد، چقدر امکانپذیر است.

به علاوه، دولت تشخیص داد که وکلا وظیفه دارند تا حداکثر احتمال حل و فصل اختلافات موکلانشان را به روشی واقع بینانه به حداکثر برسانند. در نتیجه دولت از اصلاحات قانون دادگاه فدرال برای حمایت از:

(الف) تعهد را به دادگاه و پزشکان تحمیل می کنند تا بررسی کنند که آیا به طرفین گزینه های نمونه لایحه به شورای حل اختلاف موجود برای حل اختلاف توصیه می کنند.

اگر دیوان تشخیص دهد که این روش می تواند به طرفین در حل اختلاف کمک کند

ب) اگر دیوان تشخیص دهد که این روش می تواند به طرفین در حل اختلاف کمک کند، دادگاه را ملزم می کند تا به طرفین توصیه کند از این روش استفاده کنند.

خاطر نشان می شود که در نتیجه اصلاحیه های پیشنهادی در قانون اصلاحیه دسترسی به عدالت (اصلاحات دادرسی مدنی) 2009، بخش 37M قانون دادگاه فدرال اکنون پیش بینی می کند که هدف اصلی مقررات آیین دادرسی این است که حل اختلافات طبق قانون در اسرع وقت، ارزان و کارآمد انجام گیرد.

مطابق بند 37N قانون دادگاه فدرال، طرفین دادرسی مدنی در دادگاه فدرال باید دادرسی را با همان هدف اصلی انجام دهند و وکلای طرفین باید آن ها را در انجام این تعهد کمک کنند. به علاوه اختیارات خاصی برای اجرای این تعهدات به دادگاه فدرال اعطا شده است.

نقش وکلا در ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف

میانجیگری در مواردی که عدم تعادل قابل توجهی در قدرت بین طرفین وجود داشته باشد، نامناسب است. چنین عدم تعادل قدرت، ممکن است به دلیل عدم مهارت زبان انگلیسی یا سواد آموزی یک طرف، ناآشنایی با سیستم حقوقی، از کارافتادگی، بیماری روانی، سن، جنسیت، درآمد کم یا وابستگی مالی به طرف دیگر ایجاد شود.

در این شرایط، وادار کردن طرفین به مداخله، ممکن است برای طرف غیر خشونت آور، آسیب زا باشد و به نظر می رسد که رفتار خشونت آمیز متجاوز را قانونی جلوه می دهد.

در بسیاری از موارد، طرف غیر خشونت آمیز در تلاش برای مذاکره با متجاوز به طور قابل توجهی آسیب خواهد دید. اگر چه برخی از مطالب ارائه شده از این نظر پشتیبانی می کردند که اختلافات اغلب با کمترین آمادگی قانونی می توانند زودهنگام حل و فصل شوند، موارد دیگر، مانند موسسه حقوقی، هشدار دادند که:

پروتکل های قبل از اقدام می توانند مانعی پرهزینه برای ورود اصحاب دعوا ایجاد کنند و این پروتکل ها ممکن است بر حق دموکراتیک اساسی شهروندان برای طرح دعوی در دادگاه تأثیر بگذارد. در مورد معرفی نمونه لایحه به شورای حل اختلاف قبل از عمل، نظرات مختلفی وجود دارد.

رفتار وکلا و نمونه لایحه به شورای حل اختلاف

نقش وکلای درگیر در ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف نیز موضوعی است که در چندین مقاله مطرح شده است. از یک طرف، این باور وجود دارد که وکلا می توانند از خدمات این سیستم، بیشتر آگاه شوند و با آموزش بیشتر در آن، از این مزایا بهره مند شوند.

با این حال، عده دیگری نیز معتقدند که گر چه فرهنگ حرفه ای حقوقی در گذشته مانعی برای استفاده از این روش بوده است، اما اکنون مسئله بسیار کمتری است. در واقع، کانون وکلای دادگستری تا آنجا که بیان داشت:

وکلای دادگستری نمونه لایحه به شورای حل اختلاف را پذیرفته اند و این بخش مهمی از عمل حقوقی آنان است. وجود قانون 17A، و همچنین قانون 74 قانون وکالت که شامل اشکال ADR در تعریف کار وکالت، شامل نمایندگی احزاب یا به عنوان یک پزشک ADR، این امر را تسهیل کرده است.

به همین ترتیب، اشاره شده است که در برخی از حوزه های قضایی، وکلا از قبل موظف هستند که در مورد گزینه های دادرسی به مشتریان مشاوره دهند و از قبل دسترسی کافی به آموزش ADR دارند.

با این حال، برخی، مانند موسسه حقوقی و انجمن وکلا، از “تنظیم یا اجبار غیر ضروری” وکلا حمایت نمی کنند. در این میان، سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای ارائه خدمات حقوقی، آماده خدمت رسانی به مشتریان خود است.

مفاد کلیدی

در ابتدا باید بیان شود که نمونه لایحه به شورای حل اختلاف باید به درستی و با دقت صورت گیرد. همچنین، این اطمینان را حاصل می کند که طرفین دعوی بالقوه گام های واقعی را برای تلاش برای حل اختلاف قبل از شروع دادرسی مدنی بر می دارند که ADR تنها یکی از چندین ملاحظه است.

قسمت 1

قسمت 1 لایحه، هدف این قانون را مشخص می کند و مثال هایی از آن چه اقدامات واقعی برای حل اختلاف را تشکیل می دهد، در میان سایر موارد ارائه می دهد.

طبق بندهای 3-5 لایحه، این لایحه این اطمینان را به عمل می آورد كه تا آنجا كه ممكن است، افراد قبل از شروع دادرسی مدنی در دادگاه فدرال یا دادسرای فدرال، گام های واقعی برای حل اختلافات بردارند. فرمول مراحل اصلی توسط شورای مشاوران حل اختلافات برای بهبود دسترسی به عدالت در حوزه قضایی توصیه شده است.

گام های اصلی بر فرمول بندی هایی مانند “حسن نیت” یا “تلاش واقعی” ترجیح داده شد. این مفاهیم بیشتر ذهنی هستند و ممکن است محرمانه بودن فرایندها را تضعیف کنند و در شرایطی که قدرت یا عدم تعادل مالی وجود دارد، می تواند منجر به بی عدالتی شود، زیرا باعث می شود تا برخی از طرفین احساس کنند که باید امتیاز دهند.

بند 4 نمونه هایی از مراحل واقعی را ارائه می دهد که شخص می تواند برای حل اختلاف با شخص دیگری بردارد، که شامل موارد زیر است (اما محدود نمی شود):

اطلاع دادن سایر مسائل یا موارد احتمالی مورد اختلاف به آن شخص دیگر

پیشنهاد بحث در مورد این مسائل با آن ها برای امتحان و حل اختلاف

پاسخ مناسب به چنین اعلانی

دادن اطلاعات و اسناد مربوطه به شخص مقابل، تا بتواند آن شخص را درك كند كه در چه موردی اختلاف است و چگونه ممكن است حل شود.

تلاش برای مذاکره با شخص دیگر، شخصاً یا از طریق نماینده، با هدف حل برخی یا تمام موارد مورد اختلاف.

با توجه به این که آیا روش های دیگر حل اختلاف، از جمله استفاده از نمونه لایحه به شورای حل اختلاف می تواند در حل اختلاف کمک کند.

قسمت 2

قسمت 2 لایحه الزام به برداشتن گام های واقعی برای حل اختلافات قبل از آغاز دادرسی مدنی در دادگاه است. طبق بند 6 لایحه، متقاضی که در دادگاه شروع به دادرسی مدنی می کند، باید در زمان تشکیل درخواست، بیانیه مراحل اصلی را ارائه دهد.

در این بیانیه باید مراحل برداشته شده در تلاش برای حل و فصل اختلافات بین متقاضی و خوانده در دادرسی، مشخص شود. با این حال، اگر چنین اقداماتی انجام نشود، در بیانیه باید دلایل آن مشخص شود.

اظهار نظر

این ماده منعکس کننده این است که در برخی شرایط، ممکن است ضروری باشد که فوراً رسیدگی به حل اختلاف انجام شود و ممکن است لازم باشد که ایمنی افراد در مواردی که شامل خشونت است، در نظر گرفته شود.

در مواردی که باید فورا رسیدگی شود، ممکن است فردی قادر به انجام اقدامات واقعی نباشد.  الزام به تنظیم بیانیه مراحل اصلی در دادرسی هایی که کاملاً منتفی هستند، اعمال نخواهد شد.

اگر چه باید بیانیه مراحل اصلی در رابطه با دادرسی هایی که تا حدودی مستثنی شده اند، بایستی ارائه شود، اما بیانیه لازم نیست تا مربوط به قسمت هایی از دادرسی باشد که از دادرسی مستثنی هستند.

طبق بند 7، خواننده در دادرسی که نسخه ای از مراحل اصلی به او داده می شود

طبق بند 7، خواننده در دادرسی که نسخه ای از مراحل اصلی به او داده می شود، باید قبل از تاریخ رسیدگی مشخص شده در پرونده، بیانیه مراحل اصلی را نیز ارائه دهد. در این حالت، بیانیه گام اصلی پاسخ دهنده باید یا:

بیان کنید که آیا مخاطب با بیانیه مراحل اصلی متقاضی (به طور کامل یا جزئی) موافق است، یا در غیر این صورت، مشخص کنید که مخاطب با چه موضوعی مخالف است و دلایل اختلاف نظر را بیان کنید. این امر موجب حل و فصل و تشویق از رویکرد خصمانه در دعاوی می شود. طرفین احتمالی می دانند که در صورت شروع اقدامات، قدم هایی را که آن ها برداشته اند یا بر نداشته اند، در دادگاه بررسی می شود.

به عنوان مثال، اگر گام های واقعی برداشته شده و منجر به شناسایی موضوعات و روشن شدن مواضع شده باشد، دادگاه می تواند موقعیت بهتری داشته باشد تا تصمیم بگیرد كه هزینه های غیر ضروری و تأخیر را تحمیل كند.

اگر دادگاهی از مراحل قبلی راضی نباشد

متناوباً، اگر دادگاهی از مراحل قبلی راضی نباشد، دستورالعمل های بعدی مدیریت پرونده می تواند مناسب باشد تا اطمینان حاصل شود كه طرفین گزینه هایی را برای حل یا كاستن اختلاف بررسی می كنند. اظهارات مراحل اصلی باید مطابق با مقررات دادگاه و در رابطه با دادگاهی باشد که بیانیه در آن ثبت شده است.

علاوه بر این، بند 9 به وكلائی كه برای متقاضی یا پاسخ دهنده برای نمونه لایحه به شورای حل اختلاف اقدام می كنند، تعهداتی را تحمیل می كند، تا شخص را در مورد الزامات مندرج در این قانون راهنمایی كرده و به فرد كمك كند تا این شرایط را رعایت كند. اشاره شده است که در رابطه با وکلا، توصیه کرده اند:

• اطلاعاتی در مورد لزوم برداشتن گام های واقعی برای حل اختلاف قبل از شروع دادرسی دادگاه
• اطلاعات مربوط به خدمات موجود در خارج از دادگاه كه ممكن است شخص را در حل اختلاف كمك كند.
• اطلاعاتی درباره مزایای حل اختلاف بدون شروع دادگاه
• برآورد هزینه های وکیل
• برآورد هزینه های طرفین که در صورت عدم موفقیت در دادرسی، طرف دعوا در قبال آن ها مسئول خواهد بود و برآوردی از بازه زمانی دادرسی، از جمله شروع و خاتمه آن را باید بررسی کند.

سایر موارد قابل بررسی در ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف

قسمت 3

قسمت 3 مربوط به اختیارات دیوان در رابطه با تعهدات طرفین و وکلا در رابطه با برداشتن گام های واقعی برای حل و فصل مسائل مورد اختلاف است. بند 11 پیش بینی می کند، هنگام انجام وظایف خود یا اعمال اختیارات خود در رابطه با دادرسی مدنی، دادگاه دارای اختیار تشخیص است:

آیا شخصی که مجبور به تنظیم بیانیه مراحل اصلی تحت قسمت 2 بود، در واقع چنین کاری انجام داده است و آیا چنین شخصی در واقع گام های واقعی برای حل اختلاف برداشته است. طبق شیوه های موجود مدیریت پرونده، دادگاه می تواند نحوه رسیدگی به پرونده خاص را بررسی کند. همان طور که در یادداشت توضیحی آمده است:

بیانیه مراحل اصلی، اطلاعات بیشتری در مورد مراحلی که طرفین قبل از شروع دادرسی برداشته اند، به دادگاه می دهد. این به دادگاه اجازه می دهد تا از مقررات موجود در مدیریت پرونده خود برای مدیریت مراحل رسیدگی در صورت لزوم، از جمله اختیارات مدیریت پرونده و اختیارات خود استفاده کند.

چند نمونه از انواع دستوراتی كه دادگاه می تواند در مواردی كه از انجام اقدامات واقعی راضی نباشد، صادر می كند:

ارجاع اختلاف یا بخش هایی از اختلاف به میانجیگری، داوری یا سایر فرایندهای ارائه نمونه لایحه به شورای حل اختلاف که قبلاً توسط طرفین انجام نشده است. (در صورت لزوم با رضایت)

تعیین محدودیت های زمانی برای انجام هر کار یا تکمیل هر قسمت از روند کار

رد دادرسی به طور کامل یا جزئی

اعتصاب، اصلاح یا محدود کردن بخشی از ادعا یا دفاع یک طرف

رد هر گونه مدرک و …

بند 12 اختیار مشابهی را در اختیار دیوان قرار می دهد

بند 12 اختیار مشابهی را در اختیار دیوان قرار می دهد تا در نظر بگیرد که آیا یک طرف لازم است تا اقدامات اصلی را انجام دهد یا خیر و آیا چنین قدم هایی در هنگام اعطای هزینه در دادرسی مدنی برداشته شده است. در این راستا به منظور آشنایی بیشتر لازم است، به سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای دریافت مشاوره های حقوقی مراجعه کنید.

بندهای 12 مربوط به وظیفه وکیل برای مشاوره در مورد مراحل واقعی به مشتریان و کمک به آن ها در پیروی از این شرایط است. بند 12 پیش بینی می کند که در صورت اعمال اختیار برای اعطای هزینه در دادرسی مدنی، تصمیم گیرنده مربوطه، عدم رعایت این وظیفه توسط وکیل را در نظر می گیرد.

اگر وكیل نتواند بند 9 را رعایت كند و اگر وكیل دستور پرداخت شخصی هزینه ها را داشته باشد، در بند 12 شرط می شود كه وكیل نمی تواند آن هزینه ها را از مشتری خود پس بگیرد.

بند 13 روشن می کند که این اختیارات دیوان علاوه بر سایر اختیارات دیوان، طبق این قانون یا هر قانون دیگر است. خاطر نشان شده است كه طبق بند 14، بخش 3 افشای مذاكرات محرمانه تسویه، طبق ماده 131 قانون مدارك 1995 را مجاز نمی داند. بخش 131 قانون شواهد زیر را پیش بینی می کند:

مدارکی که نباید ارائه شود:

(الف) ارتباطی که در رابطه با تلاش برای مذاکره در مورد حل و فصل اختلاف بین افراد مورد اختلاف یا بین یک یا چند نفر درگیر با شخص ثالث برقرار می شود.

ب) سندی (اعم از تحویل یا عدم تحویل) که در رابطه با تلاش برای مذاکره در مورد حل اختلاف تهیه شده است.

در نتیجه، هنگامی که قدم های واقعی برای تلاش و حل اختلاف بین طرفین برداشته می شود، امتیاز تسویه همچنان اعمال می شود. این امر باید نگرانی ها را درباره محرمانه بودن مذاکرات حل و فصل از بین ببرد:

محرمانه بودن بحث ها، مذاکرات یا نمونه لایحه به شورای حل اختلاف مورد بحث نیست، زیرا الزام به ارائه بیانیه مراحل اصلی ندارد یا به احزاب اجازه نمی دهد که شواهدی از مذاکرات محرمانه را بیاورند. این مهم است، زیرا محرمانه بودن چنین بحث ها و فرآیندهایی به طور کلی یکی از دلایل موثر بودن آن ها تلقی می شود. به طرفین اجازه می دهد تا به جای تأیید حقوق و محافظت از مواضع، صریح و روشن با هدف حل و فصل بحث کنند.

قسمت 4

قسمت 4 نمونه لایحه به شورای حل اختلاف، مربوط به انواع دادرسی هایی است که از اجرای قانون مستثنی می شوند. بند 15 انواع خاصی از دادرسی ها را شامل می شود که شامل موارد زیر است:

اقدامات مربوط به دستور تحمیل مجازات مالی به دلیل نقض مقررات مجازات مدنی (مقررات مجازات مدنی به معنای رسیدگی به شرایطی است که در آن رفتار نامناسب به مجازات احتیاج دارد).

دادرسی های مربوط به تصمیماتی که توسط دادگاه های خاص قابل بررسی است، از جمله:

– دادگاه تجدید نظر اداری

– دادگاه بررسی مهاجرت

– دادگاه رسیدگی به پناهندگان

– دادگاه تجدید نظر در تأمین اجتماعی

– دادرسی در صلاحیت تجدید نظر دیوان

– دادرسی که در آن تقاضا برای شروع دادرسی توسط یک طرف در غیاب طرف دیگر انجام می شود، غالباً اگر بدون اطلاع قبلی در نظر گرفته شود، مراحل واقعی، شامل مراحل غیر عملی است.

-اقدامات مربوط به اجرای یک تعهد قابل اجرا (طرفین قبلاً درباره شرایط تعهدی که در حال انجام است مذاکره کرده اند) بند 16 دادرسی های استثنا شده را تعیین می کند. دادرسی هایی که تحت اعمال خاصی انجام می شوند، یا تحت مقرراتی هستند که بر اساس آن اعمال وضع شده اند. این اعمال شامل موارد زیر است:

قانون شهروندی

قانون خانواده (این قانون پیش از محاکمه گزینه های حل اختلاف داوطلبانه و اجباری در دسترس اشخاص است).

قانون بومی

بند 17 پیش بینی می کند که علاوه بر انواع دادرسی های فوق الذکر که رسیدگی به آن مستثنی است، مقررات می توانند دادرسی های مستثنی اضافی را به طرق مختلف ارائه دهند. الزامات این لایحه ممکن است در هر شرایطی مناسب نباشد. تعدادی از موارد قبلاً مشخص شده و در بندهای 15 و 16 ذکر شده است.

با این وجود، با توجه به انبوهی از مواردی که در برابر دادگاه قرار دارند، ماده خاصی از قانون ممکن است برای چنین نیازهایی مناسب نباشد. هدف از این مقررات این است که اطمینان حاصل شود که الزام به بایگانی مراحل اصلی در مواردی که اعمال الزام نامناسب باشد، اعمال نمی شود. از مقررات نمی توان برای تحمیل شرط یا تعهدی استفاده کرد.

مفاد بخش 4 لایحه بیشتر به رسمیت شناختن این نکته است که تعهدات مربوط به مراحل واقعی ممکن است در مواردی خاص غیر موجه یا مهار کننده باشد. در این راستا به منظور شناخت بیشتر، می توانید با مراجعه به سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای دریافت مشاوره حقوقی، از خدمات آنان استفاده کنید.

قسمت 5

قسمت 5 لایحه شامل مقررات مربوط به آیین دادرسی و همچنین اختیارات تنظیم مقررات فرماندار کل بر اساس این قانون است. طبق بند 18، آیین نامه مربوط به دادگاه می تواند موارد زیر را ارائه دهد:

فرم دستورات گام های واقعی

مواردی که باید در چنین عباراتی مشخص شود، و / ی

محدودیت های زمانی مربوط به ارائه چنین عباراتی

بند 19 قدرت مقررات معمول استاندار کل در رابطه با این قانون را پیش بینی کرده است. لایحه پیشنهاد می کند که نمونه لایحه به شورای حل اختلاف به سادگی یکی از چندین نمونه از مواردی است که به معنای برداشتن گام های واقعی در تلاش برای حل اختلاف قبل از شروع دعوا است و مقررات پیشنهادی در این لایحه باید نگرانی های خاص را در موارد ارسالی برطرف کند.

پیشنهاد می کنیم از پست تحریر ترکه در شورای حل اختلاف دیدن کنید.

تشویق استفاده بیشتر از نمونه لایحه به شورای حل اختلاف

یک متقاضی احتمالی باید قبل از شروع دادرسی در دادگاه فدرال از طریق:

با توجه به این که آیا اختلاف در مراحل اولیه با بحث در مورد مسائل احتمالی یا به طور مستقیم یا در فرآیند تسهیل شده توسط شخص دیگر حل می شود.

در صورتي كه پيشنهاد استفاده از فرآيند نمونه لایحه به شورای حل اختلاف توسط پاسخگو يا پاسخ دهندگان احتمالی پذيرفته شود، به سرعت در مورد هويت و شرايط انتصاب وی توافق كرده و قوانين قابل اجرا در فرآيند آن عملی می شوند.

در صورتی كه اختلاف با نامه نگاری، بحث مستقيم يا استفاده از يك فرآيند مناسب حل و فصل نشود، ارسال پاسخ به مخاطب احتمالی به منظور ادامه برنامه، مشخص كردن مسائل قانونی مورد اختلاف، دستوراتی كه بايد جست و جو شود، اسناد مربوطه دیگر و دوباره پیشنهاد مذاکره، باید بررسی شود.

تلاش برای مذاکره یا اجازه دادن به نماینده (ها) برای مذاکره

تلاش برای مذاکره یا اجازه دادن به نماینده (ها) برای مذاکره در مورد حل و فصل پرونده حقوقی، چه مستقیماً با مخاطب احتمالی یا در روندی که توسط شخص ثالث اداره می شود، باید مورد ارزیابی قرار گیرد.

در قانون هیچ قاعده کلی وجود ندارد که بگوید برای حل اختلاف باید از نمونه لایحه به شورای حل اختلاف استفاده شود. با این وجود مواردی وجود دارد که نیازمند استفاده از این روش در یکی از طرفین است. حتی در مواردی که ADR داوطلبانه باشد، اغلب انگیزه های زیادی برای استفاده از آن وجود دارد.

در اختلافات مصرف کننده، ADR در تعدادی از بخش های تجاری اجباری است. به عنوان مثال، برای اکثر خدمات مالی، مصرف کنندگان می توانند اصرار داشته باشند که شکایت آن ها توسط سرویس حقوق بشر تصمیم گیری شود.

در بعضی از بخش ها، این قانون معامله گران را به یک طرح ملزم می کند، اما به آن ها گزینه ای برای انتخاب این که کدام طرح را ملحق می کنند، داده است.

این مورد برای مثال در مورد آژانس های املاک و مشاغل مخابراتی وجود دارد. در این میان افراد می توانند به سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای دریافت مشاوره های حقوقی مراجعه کنند و از خدمات متنوع آنان، بهره مند شوند.

نتیجه گیری

نمونه لایحه به شورای حل اختلاف روندی برای حل اختلاف خارج از دادگاه است. ساده ترین و رایج ترین شکل مذاکره مستقیم است و این اغلب منجر به ایجاد راه حل می شود. در مواردی که مذاکره مستقیم اختلافات را حل نکند، طیف دیگری از گزینه ها ممکن است در دسترس باشد.

در اصطلاح این امر می تواند به دو شکل باشد: در برخی از انواع آن، این فرایند به طرفین اختلاف، اجازه می دهد تا نتیجه خود را اغلب با کمک یک شخص ثالث بی طرف، تعیین کنند. این به طور معمول در مورد مذاکره مستقیم، سازش و میانجیگری وجود دارد. در انواع دیگر، نتیجه توسط کسی تصمیم گیری می شود که طرف دعوا نباشد.

این همان اتفاقی است که در طرح های داوری و طرح های دادگستری اتفاق می افتد. همچنین به منظور درک بیشتر این موارد، لازم است افراد به سایت تهران لو به عنوان بهترین سایت برای دریافت مشاوره های حقوقی مراجعه کنند و از خدمات متنوع آنان، بهره مند شوند.